เนื่องจากลีนุกซ์ถูกพัฒนาขึ้นมาโดยอาศัยรูปแบบส่วนใหญ่มาจากยูนิกซ์ และผู้พัฒนาระยะ แรกๆก็เป็นผู้เชี่ยวชาญยูนิกซ์เป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นหากเรียนรู้ยูนิกซ์เราก็จะรู้ลีนุกซ์ด้วยเช่นเดียวกัน
เมื่อเราทำการล็อกอินเข้ามาใช้งานในระบบ เราสามารถจะติดต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์โดยผ่านโปรแกรมที่เรียกว่า "เชลล์" โดยที่เชลล์จะทำหน้าที่ตีความคำสั่งที่ได้รับจากผู้ใช้ส่งต่อไปยังคอมพิวเตอร์ และรับผลลัพธ์จากคอมพิวเตอร์มาแสดงให้กับผู้ใช้อีกทีหนึ่ง นั่นคือเชลล์จะทำหน้าที่เป็นตัวกลางคอยประสานงานการใช้งานระหว่างผู้ใช้และคอมพิวเตอร์ ในดอสจะมีโปรแกรมอยู่ตัวหนึ่งที่ทำหน้าที่คล้ายกับเชลล์ ก็คือโปรแกรม COMMAND.COM แต่มีความซับซ้อนน้อยกว่าเชลล์ในยูนิกซ์มาก เราสามารถจะเขียนโปรแกรมให้ใช้งานกับเชลล์ได้ ซึ่งจะเรียกว่า เชลล์สคริปต์ (shell script) จะคล้ายกับ BATCH FILE บนดอสแต่มีประสิทธิภาพสูงกว่า
เชลล์บนยูนิกซ์จะมีที่นิยมใช้กันอยู่สองแบบคือ Bourne shells ซึ่งถูกเรียกตามผู้คิด คนแรกก็คือ Steven Bourne และเชลล์อีกแบบก็คือ C shells โดยผู้เขียนคนแรก ก็คือ Bill Joy (เป็นคนเขียน vi บนยูนิกซ์ด้วยเช่นกัน) ปัจจุบัน Bill Joy ทำงาน ให้กับบริษัท Sun Microsystems (เขาเป็นผู้ร่วมก่อตั้งบริษัทคนหนึ่งด้วย)
สำหรับเ ชลล์ที่นิยมใช้งานกันอยู่บนลีนุกซ์ก็คือ bash (Bourne Again Shell) ซึ่งเป็น เชลล์ที่พัฒนามาจาก Bourne shells โดย Free Software Foundation มีการเพิ่มความสามารถบางอย่างจาก Bourne shells และใส่คุณลักษณ์บางอย่างของ C shells เข้ามาด้วย
เมื่อทำการล็อกอินได้สำเร็จ bash จะทำการแสดงพร้อมพต์ออกมารอรับคำสั่ง นั่นคือ คุณได้สั่งให้มีการใช้งานโปรแกรมแรกบนลีนุกซ์แล้ว นั่นก็คือโปรแกรม bash นั่นเอง
ข้อควรจำ :
สิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งสำหรับการทำงานบนระบบยูนิกซ์ (อันที่จริงก็จำเป็นสำหรับระบบ คอมพิวเตอร์ทั่วๆไปด้วย) ก็คือ หากคุณมีการจะทดลองแก้ไข หรือเปลี่ยนแปลงอะไร บางอย่างกับระบบของคุณ คุณจำเป็นจะต้องทำการสำรองข้อมูลเสียก่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น