การพัฒนาเนตเวอร์กบนลีนุกซ์ และ การติดตั้ง เนตเวอร์กฮาร์ดแวร์

เนื่องจากลีนุกซ์เป็นโอเอสที่เกิดมาจากเนตเวอร์กระหว่างประเทศ ดังนั้นจึงไม่น่าเป็นที่แปลกใจที่จะมีการนำเอาความสามารถทางด้านเนตเวอร์กไปใส่ ให้กับลีนุกซ์ตั้งแต่ช่วงเริ่มแรกของการพัฒนา ในช่วงแรกจะเป็นการพัฒนา UUCP และต่อมาก็เริ่มมีการพัฒนา TCP/IP ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปี 1992 โดย Ross Biro และทีมงาน ซึ่งจะรู้จักกันในนามของ Net-1

ต่อมาเมื่อ Ross ได้ถอนตัวจากการพัฒนาเมื่อเดือนพฤษภาคม 1993 , Fred van Kempen ก็ได้ทำการเริ่มเขียนโค้ดขึ้นมาใหม่ (Net-2) สำหรับการเผยแพร่สู่สาธารณะครั้งแรกในชื่อของ Net-2d อยู่ในราวช่วงฤดูร้อนปี 1993 (เผยแพร่ไปพร้อมกับ kernel เวอร์ชั่น 0.99.10) และหลังจากนั้นก็ได้มีการร่วมทำการพัฒนาจากนัก พัฒนาอีกหลายๆคน ที่สำคัญคือโดย Alan Cox ได้ทำ Net-2Debugged

หลังจากการตรวจสอบข้อผิดพลาดอย่างหนัก รวมทั้งการปรับปรุงโค้ดจำนวนมาก ก็ได้ทำการเปลี่ยนชื่อเป็น Net-3 ภายหลังที่ Linux 1.0 ได้ถูกเผยแพร่ออกไป Net-3 เป็นโค้ดที่ใช้งานอยู่กับเคอร์เนลที่เผยแพร่อย่างเป็นทางการในปัจจุบัน

Net-3 มี device driver ที่สามารถใช้งานได้กับบอร์ดแบบ Ethernet หลายชนิดนอกจากนั้นก็ยังสามารถทำงานได้กับ SLIP (สำหรับส่งข้อมูลของเนตเวอร์กผ่านทาง Serial line) และ PLIP (สำหรับ Parallel line) Net-3 สามารถใช้งานได้ดีกับ Local Area Network ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ประสิทธิภาพของมันสามารถเอาชนะ ยูนิกซ์บนพีซีเชิงพาณิชย์บางตัวได้ การพัฒนาในปัจจุบันได้ให้ความสำคัญกับเสถียรภาพ เพื่อสามารถใช้งานมันเป็น Internet host ได้อย่างน่าเชื่อถือ

นอกจาก features เหล่านี้ก็ได้มีโครงการหลายโครงการ ที่จะเพิ่มความหลากหลายให้กับความสามารถทางด้านเนตเวอร์กของลีนุกซ์ ตัวอย่างเช่น driver สำหรับ PPP (the point-to-point protocol, วิธีการส่งข้อมูลของเนตเวอร์กผ่านทาง Serial line อีกวิธีหนึ่งนอกเหนือจาก Slip) และ AX.25 ซึ่งเป็น driver สำหรับการใช้งานทางด้าน ham radio (เครือข่ายเนตเวอร์กแบบวิทยุ) Alan Cox ยังทำการพัฒนา driver สำหรับ Novell's IPX protocol ด้วย นอกจากนี้ก็ยังมี samba ซึ่งเป็น server NetBIOS ฟรีบนระบบยูนิกซ์ ซึ่งถูกทำการพัฒนาโดย Andrew Tridgell (NetBIOS เป็น protocol ที่ใช้งานกับ application จำพวก lanmanager และตระกูล Windows for Workgroup)

การติดตั้ง เนตเวอร์กฮาร์ดแวร์
การใช้งานเนตเวอร์ก คุณจำเป็นจะต้องติดตั้งฮาร์ดแวร์ ในการใช้งานเนตเวอร์กระดับ LAN ทั่วไปมักจะต้องใช้พวก Ethernet board คุณจะต้องติดตั้งการ์ดพวกนี้ลงไปในเครื่องของคุณ ตัวอย่างการ์ดหลักๆที่ลีนุกซ์สนับสนุนก็คือ

Western Digital WD80*3;

SMC Ultra;

3com 3c501, 3c503, 3c509, 3c579;

AT1500 and NE2100 (LANCE and PCnet-ISA);

Cabletron E21xx;

DEPCA;

HP PCLAN;

NE2000;

NE1000;

SK_G16;

Apricot Xen-II on board ethernet;

D-Link DE600;

D-Link DE620;

AT-LAN-TEC/RealTek pocket adaptor;

Zenith Z-Note;

3com 3c505(*), 3c507(*);

EtherExpress;

AT1700(*), NI5210(*), NI6510(*);

Ansel Communications EISA 3200(*).

ให้พิจารณาดูด้วยว่าการ์ดของคุณเป็นการ์ดชนิด EISA หรือแบบ PCI เมื่อตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว ก็ให้เสียบการ์ดของคุณลงในช่องของ EISA หรือ PCI ที่ว่างนั้น อย่าลืมเสียบการ์ดให้ตรงชนิดกับช่องที่คุณจะใส่ลงไปด้วย โดยปกติช่องแบบ EISA จะมีความยาวที่มากกว่าช่องแบบ PCI และมักจะเป็นสีดำ ในขณะที่ PCI มักจะเป็นสีขาว

โดยปกติการ์ดเหล่านี้จะให้มาพร้อมกับไดร์เวอร์ และโปรแกรมสำหรับคอนฟิกการ์ดในกรณีที่เป็นการคอนฟิกผ่านซอฟต์แวร์ไม่ได้เป็นแบบใช้จัมเปอร์ ซึ่งซอฟต์แวร์เหล่านั้นมักจะต้องรันบน DOS ให้ลองทดสอบการ์ดของคุณผ่านซอฟต์แวร์เหล่านั้นดู และคุณอาจจะต้องพึ่งซอฟต์แวร์เหล่านั้นในกรณีที่จะต้องมีการปรับแต่งคอนฟิกของการ์ด แต่หากการ์ดคุณจะต้องคอนฟิกโดยการใช้จัมเปอร์ คุณจะต้องพึ่งคู่มือของคุณในการที่จะปรับแต่งใดๆ

ในเครื่อง PC เวลามีการส่งผ่านการสื่อสารข้อมูล มักจะกระทำผ่านเนื้อที่หน่วยความจำในส่วนของ I/O ซึ่งจะถูก map เข้ากับ รีจิสเตอร์บนบอร์ด หรืออื่นๆที่คล้ายกัน เคอร์เนลของลีนุกซ์ ก็จะทำการส่งข้อมูลผ่านทางรีจิสเตอร์เหล่านี้ เนื้อที่หน่วยความจำในส่วน I/O (base address) ที่มักจะใช้กันในการ์ด Ethernet เหล่านี้ มักจะเป็น 0x300 หรือ 0x600 โดยปกติคุณไม่จำเป็นจะต้องไปใส่ใจกับ base address เหล่านี้ เพราะเคอร์เนลของลีนุกซ์จะทำการตรวจสอบ base address เหล่านี้เองโดยอัตโนมัติ ซึ่งจะเรียกว่าการทำ autoprobing

นอกจาก base address แล้วยังมีสิ่งที่ต้องสนใจอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งก็คือ interrupt request channel ซึ่งฮาร์ดแวร์จะใช้ช่องทางเหล่านี้ในการทำการ "ขัดจังหวะ" เคอร์เนล เมื่อมันต้องการบริการจากเคอร์เนล ตัวอย่างเช่น เมื่อมีข้อมูลมาถึง หรือมีเหตุการณ์พิเศษบางอย่างเกิดขึ้น ฮาร์ดแวร์จะทำการขัดจังหวะ ผ่านช่องทางของ interrupt channel หมายเลข 0, 1 และ 3 จนถึง 15 ซึ่งช่องทางเหล่านี้ จะเรียกว่า interrupt request number หรือ IRQ

เคอร์เนลจะรู้จักการ์ดเหล่านี้ผ่านทาง ชื่อที่กำหนดไว้ภายในเคอร์เนล และไม่ได้อยู่ในไดเรกทอรี /dev ปกติถ้าเป็น การ์ด Ethernet จะมีชื่อเป็น eth0, eth1, ... eth0 จะเป็นการ์ดตัวแรก , eth1 จะเป็นการ์ดตัวถัดไป และต่อไปเรื่อยๆ

เมื่อทำการบูตแล้วหากทำการติดตั้งเนตเวอร์กการ์ด ได้ถูกต้องลีนุกซ์จะแสดงข้อมูลของเนตเวอร์กโปรโตคอล และเนตเวอร์กการ์ดขึ้นมาให้ ถ้าหากดูไม่ทันให้ใช้คำสั่ง dmesg เพื่อแสดงข้อมูลเหล่านี้ออกมาภายหลัง

ตัวอย่าง
Swansea University Computer Society NET3.035 for Linux 2.0

NET3: Unix domain sockets 0.13 for Linux NET3.035.

Swansea University Computer Society TCP/IP for NET3.034

IP Protocols: ICMP, UDP, TCP

.
.
.

IPX Portions Copyright (c) 1995 Caldera, Inc.

Appletalk 0.17 for Linux NET3.035

3c503.c: Presently autoprobing (not recommended) for a single card.

loading device 'eth0'...

3c503.c:v1.10 9/23/93 Donald Becker (becker@cesdis.gsfc.nasa.gov)

eth0: 3c503 at i/o base 0x300, node 02 60 8c af 87 18, using internal xcvr.

eth0: 3c503/16 - 16kB RAM, 8kB shared mem window at 0xd8000-0xd9fff.