สายสัญญาณที่ใช้ในการส่งข้อมูล

สายสัญญาณที่ใช้ในการส่งข้อมูล
สายคู่ตีเกลียว (twisted pair) สายคู่ตีเกลียวเป็น สายที่มีฉนวน 2 เส้นนำมาทำการตีเกลียวอย่างสม่ำเสมอตลอดระยะทางของสาย ปกติจะใช้กันมากในระบบโทรศัพท์ สายที่ลากจากชุมสายมายังบ้านจะเป็นสายคู่ตีเกลียว สายแบบนี้สามารถนำสัญญาณได้หลายกิโลเมตร โดยไม่ต้องมีการขยายสัญญาณ แต่ถ้ายาวกว่านี้มากๆจำเป็นจะต้องมีการขยายสัญญาณ สายคู่แบบมีเกลียวสามารถเดินไปด้วยกันหลายๆคู่เป็นมัดๆได้แล้วหุ้มด้วยฉนวนภายนอกอีกชั้นหนึ่ง การตีเกลียวจะช่วยลดสัญญาณรบกวนระหว่างคู่ที่เกิดขึ้นสายคู่แบบตีเกลียวสามารถใช้ได้กับทั้งระบบอนาล็อก และดิจิตอล ขึ้นอยู่กับขนาดและความยาว ความหนาของสาย ขนาดความเร็วในระดับเมกกะบิทต่อวินาทีก็สามารถทำได้แต่เป็นในระยะทางสั้นๆเท่านั้น เนื่องจากมีราคาถูกและประสิทธิภาพพอใช้จึงทำให้มีการใช้งานอย่างแพร่หลายมาก สายสัญญาณแบบนี้รู้จักกันอีกชื่อหนึ่งว่า 10base-T

สายโคแอกเซียล (Coaxial Cable) สายโคแอกเซียล หรือเรียกสั้นๆว่าสายโคแอก แบ่งออกเป็น 2 ชนิดตามที่มีการใช้กันอย่าง แพร่หลายคือสายแบบหนา (Thick Ethernet) และสายแบบบาง (Thin Ethernet) สายโคแอกจะประกอบด้วยลวดทองแดงอยู่ตรงกลางหุ้มด้วยฉนวนพลาสติก 1 ชิ้น แล้วจึงหุ้ม ด้วยทองแดงที่ถักเป็นผืน แล้วหุ้มภายนอกอีกชั้นหนึ่งด้วยฉนวนโครงสร้างของสายโคแอก สามารถทำให้ส่งข้อมูลมีความเร็วได้ถึง 10 Mbps ระยะทางสูงสุดคือ 200 และ 500 เมตรและมักจะเรียกกันอีกชื่อว่า 10base-2 และ 10base-5

วิธีการต่อสายโคแอกสามารถทำได้ 2 แบบคือใช้ทีจังชั่น (T-juction) และแวมไพร์แทป (vampire tap) วิธีทีจังชั่นคือตัดสายออกใส่คอนเนคเตอร์ชนิด BNC ที่ปลายสายแล้วนำมา สวมกับทีจังชั่นนำสัญญาณไปใช้ทางด้านที่สามวิธีนี้มักจะใช้กับ Thin Ethernet แต่ถ้าใช้วิธีแวมไพร์แทป จะต้องไม่ตัดสายเพียงแต่เจาะรูตรงกลางและใส่คอนเนคเตอร์แบบพิเศษ ที่เรียกว่าแวมไพร์แทปเข้าไป ซึ่งก็จะทำหน้าที่คล้ายกับทีจังชั่น เพียงแต่ไม่ต้องตัดสายออกเป็นสองเส้น วิธีนี้มักจะใช้กับสายแบบ Thick Ethernet

นอกจากสายสัญญาณทั้งสองแบบนี้แล้ว ยังมีสายสัญญาณประเภทอื่นอีก เส้นใยแก้วนำแสง (Fiber obtics) เป็นต้น โดยปกติแล้วในระบบ LAN ทั่วไปใช้สายสัญญาณสองแบบข้างต้นดังกล่าวก็ถือว่าเพียงพอแล้ว

ถ้าหากใช้สายแบบสายคู่ตีเกลียว คุณอาจจะซื้อสายที่มีการเข้าหัวต่อให้เรียบร้อยแล้วหรืออาจจะทำการเข้าหัวต่อเองก็ได้ ซึ่งจะต้องมีเครื่องสำหรับการเข้าหัวต่อโดยเฉพาะ โดยปกติสายแบบนี้มักจะต้องใช้คู่กับฮัป (HUP) แต่ถ้าคุณใช้สายแบบสายโคแอก นอกจาก คุณจะต้องทำการต่อแบบทีจังชั่นแล้วคุณยังจะต้องหา ตัวกลืนสัญญาณ (Terminator) มาปิดระหว่างหัวท้ายของสายสัญญาณเส้นนั้นด้วย เพื่อไม่ให้เกิดการสะท้อนของสัญญาณขึ้น หากคุณใช้สายสัญญาณแบบนี้คุณอาจจะใช้ฮัปหรือไม่ก็ได้

การเชื่อมต่อลีนุกซ์เข้ากับโฮสต์ของ ISP โดยผ่านสายโทรศัพท์
protocol แบบ serial line มีอยู่สองแบบคือ SLIP และ PPP ซึ่งจะช่วยให้เราสามารถทำการติดต่ออินเทอร์เนต ผ่านโมเด็มและสายโทรศัพท์ได้เมื่อคุณจะทำการใช้ SLIP หรือ PPP คุณจะต้องทำการเซตอัพข้อมูลบางอย่างซึ่งจำเป็นจะต้องใช้เพื่อการติดต่อกับอินเทอร์เนตเสียก่อน อย่างแรกคือคุณจะต้องการหมายเลขของ DNS เพื่อที่จะใช้แปลงค่าจากชื่อที่เป็นตัวอักษรให้เป็นตัวเลข ให้ใส่ค่าหมายเลขของ DNS ไว้ที่ไฟล์ /etc/resolv.conf ตัวอย่าง

nameserver 202.6.100.1

เมื่อพิมพ์บรรทัดนี้เข้าไปในไฟล์ resolv.conf ลีนุกซ์จะรับรู้ DNS จาก KSC internet คุณสามารถใส่หมายเลขของ DNS เข้าไปมากกว่าหนึ่งหมายเลขได้

การใช้งาน SLIP ที่ง่ายที่สุดคือการใช้งานผ่านทางโปรแกรม dip โปรแกรม dip นี้ เราสามารถสั่งผ่านทาง command line ได้ (สำหรับลีนุกซ์บาง distribution อาจจะต้องใช้ permission ของ root เสียก่อน)

คุณสามารถจะใช้ dip ทำการหมุนโมเด็มเพื่อทำการเชื่อมไปที่ ISP ได้ และเมื่อติดต่อได้แล้ว คุณจะสามารถทำการ login เข้าโฮสต์ของ ISP ได้ตามปกติ ให้ใส่ username และรหัสผ่าน จากนั้นให้เรียกโปรแกรม slirp หรือ slip เพื่อเริ่มทำการเชื่อมต่อ

slirp -b 115200

เมื่อเรียกเสร็จแล้ว โปรแกรม slip จะทำการแจ้งค่า local IP address ให้ คุณจะต้องทำการ เก็บค่าของ local IP address นี้ไว้ และค่า IP ของโฮสต์ด้วยจากนั้นให้ทำการการกลับสู่ โปรแกรม dip โดยกดปุ่ม Ctrl-] (หรือปุ่มอื่นๆที่ทาง ISP ได้แจ้งมา) เมื่อกลับสู่โปรแกรม dip แล้วคุณจะต้องแจ้งค่า IP ทั้งสองค่าเพื่อเริ่มทำการเชื่อมต่อ

get $rmtip 202.44.144.1 แจ้งค่า IP ของโฮสต์

get $locip 10.0.2.15 แจ้งค่า local IP ที่โฮสต์กำหนดมาให้

นอกจากสองค่านี้แล้วคุณจะต้องแจ้งค่าของ netmask และค่าของ mtu จากนั้นก็ใช้ คำสั่ง exit ออกจากโปรแกรม dip ได้ ให้ทำการตรวจสอบว่าการเชื่อมต่อโดยใช้ SLIP ทำได้อย่างถูกต้อง โดยใช้คำสั่ง netstat -rn จะเห็น device ของ sl0 และเกตเวย์เป็นหมายเลขของโฮสต์ของ ISP คุณสามารถหาคำสั่งของ dip ที่ต้องการได้โดยการใช้คำสั่ง

man dip

คุณสามารถจะทำการใช้สคริปต์ ช่วยให้การใช้งานโปรแกรม DIP ของคุณเป็นไปได้อย่างสะดวกขึ้น ให้ดาวน์โหลดสคริปต์ตัวอย่างจาก ที่นี่ (กดปุ่ม Shift พร้อมกับคลิกเมาส์ปุ่มซ้าย) เมื่อคุณคลี่ไฟล์ออกมาแล้วให้ทำการเปลี่ยนค่าของ หมายเลขโทรศัพท์, DNS (Domain Name Server), rmtip (Remote-IP), และค่าของ locip (Local-IP) ในสคริปต์ (ค่า DNS ต้องไปเปลี่ยนที่ /etc/resolv.conf) ตามที่ได้รับแจ้งจากทางคู่มือหรือเจ้าหน้าที่ของ ISP แล้วทำการใช้งานสคริปต์โดยสั่ง

/sbin/dip <ชื่อของสคริปต์>

ตัวอย่าง

/sbin/dip ksc.dip

หากต้องการยกเลิกการติดต่อ จะต้องทำการ kill โปรแกรม DIP โดยใช้คำสั่ง

/sbin/dip -k

เมื่อคุณทำการเชื่อมต่อลีนุกซ์เข้ากับ โฮสต์ของ ISP แล้ว คุณสามารถจะใช้งานอินเทอร์เนตผ่านทางเครื่องของคุณได้ ไม่ว่าจะใช้ tin, lynx, telnet หรือ ftp และถ้าคุณมีระบบ X window อยู่ คุณอาจจะใช้ Netscape หรือ Arena ทำการบราวซ์ โฮมเพจดูก็ได้

หากลีนุกซ์ของคุณเชื่อมต่อกับ เครื่องอื่นๆในระบบ LAN อยู่ คุณสามารถทำให้เครื่องอื่นๆในระบบ สามารถใช้ลีนุกซ์ตัวนี้ในฐานะของเกตเวย์ เพื่อทำการติดต่ออินเทอร์เนตได้ด้วย แต่คุณจะต้องเซตอัพเคอร์เนลของคุณให้สามารถทำการใช้ IP FORWARDING ได ้เสียก่อน

หากเครื่องอื่นๆในเครือข่ายของคุณเป็น WINDOWS ให้เซตอัพค่า DNS ตามค่าของ ISP และค่า GATEWAY เป็นหมายเลขของลีนุกซ์ (ในที่นี้ตามรูปจะเป็นหมายเลข 128.100.10.254) เครื่องอื่นๆในเครือข่ายคุณจะใช้งานอินเทอร์เนตได้